براساس این پایش‌ها، میانگین دمای سطح اقیانوس‌ها از سال ۱۹۸۲ تاکنون حدود نیم درجه سانتی‌گراد افزایش یافته است. گرچه این افزایش کم به نظر می‌رسد، اما تأثیر قابل توجهی بر زیست‌بوم دریایی، چرخه آب و جوامع ساحلی دارد.
تحقیقات نشان می‌دهد که دریاهای کم‌عمق و نیمه‌محصور، مانند خلیج‌ها و دریاچه‌های بزرگ، نسبت به متوسط جهانی سریع‌تر گرم شده‌اند. این امر می‌تواند تهدیدی برای شیلات، گردشگری دریایی و امنیت غذایی ایجاد کند.
اقیانوس‌ها نقش حیاتی در کنترل تغییرات اقلیمی دارند، زیرا بخش زیادی از گرمای تولیدشده توسط فعالیت‌های انسانی را جذب می‌کنند و از افزایش سریع دمای سطح زمین جلوگیری می‌کنند. با این حال، روند فعلی گرمایش می‌تواند ظرفیت اقیانوس‌ها برای کنترل دما و کربن را کاهش دهد و باعث تشدید پدیده‌های آب‌وهوایی شدید مانند طوفان‌ها و موج‌های گرمایی شود.